دلم از نرگس بیمار تو بیمارتر است!

در آرزوی شکر و بادام تو صد سال
بر بستر تیمار تو بیمار توان بود

صد شب به تمنای وصال تو چو نرگس
بی‌نرگس بیمار تو بیدار توان بود

آنجا که مراد تو به جان کرد اشارت
با خصم تو در کشتن خود یار توان بود